شعر حافظ

خرم آن روزکزاین منزل ویران بروم                                راحت جان طلبم واز پی جانان بروم

گرچه دائم که به جایی نبرد راه غریب                          من به بوی سرآن زلف پریشان بروم

دلم ازوحشت زندان سکندربگرفت                               رخت بربندم وتاملک سلیمان بروم

چون صبا باتن بیمارودل بی طاقت                                 به هواداری ان سرو خرامان بروم

درراه اوچو قلم گر  به سرم باید رفت                             بادل زخم کش ودیده گریان بروم

نذرکردم گرازاین غم به درآیم روزی                                تا درمیکده شادان وغزل خوان بروم

به هواداری اوذره صفت رقص کنان                              طالب چشمه خورشید درخشان بروم

تازیان راغماحوال گران باران نیست                              پارسیان مددی تا خوش آسان بروم

ورچوحافظ زبیابان نبردم ره بیرون                                 همره کوکب آصف دوران بروم